شروع شوخی-جدی عروسک بافی
اولین عروسکی که جدی جدی شروع کردم و ادامه دادم عروسک ببعی بود برای خواهرم در سال 1394 به عنوان عیدی. بعدش باز هم ببعی بافتم و اسمش را گذاشتم اسپند. طرح و رنگش فرق داشت. عروس بافتم. دختر بافتم. رفتم در کار پنگوئن. در کار موش. هی بافتم و بافتم. برنامه ای نداشتم. همینجوری برای دلم. به قول آن کتاب که می گوید پیرو قلب خود باشید، پیرو قلبم شدم. فکرش را هم نمی کردم که تبدیل شود به کارم. تصور نمی کردم که روزی عروسک ساز شوم. ببعی ببافم و الاغ بدوزم. فلامینگو بسازم و کانگرو درست کنم. هم رویم نمیشد بگم هنوز دلم عروسک میخواهد، هم با آن همه عروسکی که میبافتم دیگر جا برای خودم نمی ماند در اتاقم. هم اینکه خب! کاموا مفت نبود که. باید هزینه کاموا را درمی آوردم اقلا.
برگزاری نمایشگاه های عروسک
یک هو گفتم نمایشگاه می برمشان. بعد هم رفتم تقاضا دادم که غرفه می خواهم و ما آینده ساز مملکت هستیم و کار فرهنگی انجام میدهیم و این حرف ها. دانشجو بودم آن موقع. درخواستم برای نمایشگاه شش تا امضا خورده بود. رییس دانشگاه، معاون دانشگاه، حراست، امور اداری، امور فرهنگی و خودم. طفلی ها حق داشتند. تا آن موقع کسی از این کارها نکرده بود و باید ابعاد درخواست را بررسی می کردند. پس از بررسی ابعاد درخواست موافقت کردند که هیچ، خودشان هم استقبال کردند. تشویقم کردند. کارمندها و استادها عروسک هایم را خریدند و حسابی کارم گرفت. اولین نمایشگاهم را هم در دانشگاه دایر کردم. همین رزومه ام شد و با اعتماد به نفس رفتم جلو.
عروسک بهانه است، من دوستت دارم میبافم
عروسک می بافتم. نمایشگاه می گذاشتم. میفروختم. دوست داشتند عروسک هایم را. عروسک شد راه ارتباطی من با آدم ها. عروسک شد بهانه من برای گفتن دوستت دارم ها. دوستت دارم هایم را میبافتم و میبردم نمایشگاه. هر کسی دلش می خواست کمی از عشقم را میبرد به خانه اش، برای خودش. برای عزیزش. تا حالا صدها عروسک صدها دل را در صدها نقطه ایرانم خوشحال کرده اند. یک وقت هایی هم مسافرهای خارجی دل داده اند به عشق ایرانی. چین، لهستان، آمریکا... . خوبی عروسک این است که زبان شان جهانی ست، نگاهشان و لبخندهایشان. مهم نیست که من آن ها را ترکی بافته ام یا فارسی و مهم نیست که چینی و ایتالیایی بلد نیستند چون به زبان جهانی هستند. زبان دوست داشتن های ساده و لبخندهای بی انتها.
تحقق یک رویا:آرزولار دات آی آر
داشتن وب سایت برای فروش عروسک ها رویایم بود و حالا دارم رویایم را تعبیر می کنم. این همه اش نیست. هنوز راه درازی دارم و برای یک قدم پیش رفتن، هزار قدم برمیدارم و این داستان همیشگی من هست. خیلی ها دوستم داشتند و خیلی ها دوستم نداشتند. خیلی ها کمک کردند و بعضی ها زیراب زدند. خیلی ها برایم خوشحال شدند و بعضی ها حسودی کردند اما همیشه این خوبی ها هستند که پیروز می شوند و به قول معروف آخرش همیشه قشنگ است، اگر دیدید قشنگ نشده بدانید هنوز تمام نشده.
دوست دار همه شما: آرزو و هزار عروسک ابدی
نوع بیشترعروسک ساختیم
تا بیشتر عروسک ساختیم
تقریبا نمایشگاه شرکت داشتیم
ساله داریم کار می کنیم